John Goodenough: Νομπελίστας και πρωτοπόρος της τεχνολογίας μπαταριών λιθίου

Ο John Goodenough, ο οποίος έλαβε το βραβείο Νόμπελ σε ηλικία 97 ετών, αποτελεί απόδειξη της φράσης «Goodenough» – πράγματι, ήταν κάτι περισσότερο από «αρκετά καλός» στη διαμόρφωση τόσο της ζωής του όσο και της ανθρώπινης μοίρας του.

Γεννημένος στις 25 Ιουλίου 1922, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Goodenough είχε μια μοναχική παιδική ηλικία. Η συνεχής απειλή διαζυγίου μεταξύ των γονιών του και ενός μεγαλύτερου αδερφού που ασχολιόταν με τη ζωή του οδήγησε τον Goodenough να βρίσκει συχνά παρηγοριά στη μοναξιά, έχοντας μόνο τον σκύλο του, τον Mack, για παρέα. Παλεύοντας με τη δυσλεξία, οι ακαδημαϊκές του επιδόσεις δεν ήταν εντυπωσιακές. Ωστόσο, η αγάπη του για τη φύση, που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του στο δάσος, πιάνοντας πεταλούδες και αγριόχοιρους, έθρεψε ένα πάθος για εξερεύνηση και κατανόηση των μυστηρίων του φυσικού κόσμου.

Ελλείψει μητρικής στοργής και αντιμετωπίζοντας το διαζύγιο των γονιών του κατά τα κρίσιμα χρόνια του γυμνασίου του, ο Goodenough ήταν αποφασισμένος να διαπρέψει ακαδημαϊκά. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες και την ανάγκη να κάνει ταχυδακτυλουργικές δουλειές μερικής απασχόλησης για να πληρώσει τα δίδακτρα του στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, επέμενε στα προπτυχιακά του χρόνια, αν και χωρίς σαφή ακαδημαϊκή εστίαση.

Η ζωή του Goodenough άλλαξε όταν υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, αργότερα μεταβαίνοντας για να κυνηγήσει το όνειρό του στην επιστήμη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Παρά τον αρχικό σκεπτικισμό από τους καθηγητές του λόγω της ηλικίας του, ο Goodenough δεν πτοήθηκε. Οι διδακτορικές του σπουδές στη φυσική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και η επακόλουθη 24ετής θητεία στο Lincoln Laboratory του MIT, όπου εμβάθυνε στην κίνηση ιόντων λιθίου στα στερεά και στη θεμελιώδη έρευνα στα κεραμικά στερεάς κατάστασης, έθεσαν τις βάσεις για τα μελλοντικά του επιτεύγματα.

Ήταν η πετρελαϊκή κρίση του 1973 που έστρεψε την εστίαση της Goodenough προς την αποθήκευση ενέργειας. Το 1976, εν μέσω περικοπών στον προϋπολογισμό, μετακόμισε στο Εργαστήριο Ανόργανης Χημείας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σημειώνοντας μια σημαντική στροφή στην καριέρα του σε ηλικία 54 ετών. Εδώ, ξεκίνησε την πρωτοποριακή του εργασία στις μπαταρίες λιθίου.

Η έρευνα του Goodenough στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μια εποχή που τα ηλεκτρονικά προϊόντα έγιναν δημοφιλή, ήταν καθοριστική. Ανέπτυξε μια νέα μπαταρία λιθίου χρησιμοποιώντας οξείδιο κοβαλτίου λιθίου και γραφίτη, η οποία ήταν πιο συμπαγής, είχε μεγαλύτερη χωρητικότητα και ήταν ασφαλέστερη από τις προηγούμενες εκδόσεις. Αυτή η εφεύρεση έφερε επανάσταση στην τεχνολογία μπαταριών ιόντων λιθίου, μειώνοντας το κόστος και ενισχύοντας την ασφάλεια, αν και ποτέ δεν επωφελήθηκε οικονομικά από αυτή τη βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Το 1986, επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, ο Goodenough συνέχισε την έρευνά του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Το 1997, στα 75 του, ανακάλυψε το φωσφορικό σίδηρο λιθίου, ένα φθηνότερο και ασφαλέστερο υλικό καθόδου, προάγοντας περαιτέρω την τεχνολογία φορητών ηλεκτρονικών. Ακόμη και στα 90 του, έστρεψε την εστίασή του στις μπαταρίες στερεάς κατάστασης, αποτελώντας παράδειγμα δια βίου μάθησης και επιδίωξης.

Στα 97 του, όταν έλαβε το βραβείο Νόμπελ, δεν ήταν το τέλος για τον Goodenough. Συνεχίζει να εργάζεται, στοχεύοντας στην ανάπτυξη μιας σούπερ μπαταρίας για την αποθήκευση ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Το όραμά του είναι να δει έναν κόσμο χωρίς εκπομπές αυτοκινήτων, ένα όνειρο που ελπίζει να πραγματοποιήσει στη ζωή του.

Το ταξίδι ζωής του John Goodenough, που χαρακτηρίζεται από ακατάπαυστη μάθηση και την υπέρβαση των προκλήσεων, δείχνει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να επιτύχουμε το μεγαλείο. Η ιστορία του συνεχίζεται καθώς επιδιώκει ακατάπαυστα τη γνώση και την καινοτομία.